Officieel werk ik op een prachtige locatie (een park op een berg), ook qua woon-werkverkeer. Mijn fiets- of wandelroute leidt mij dwars door een prachtig natuurgebied. Maar ja, het woord officieel zegt het al. Ik werk tegenwoordig thuis. Niks ten … Lees verder Op de Berg
Na het overlijden van mijn oma, kwam opa om de dag bij ons eten. Vanuit de huiskamer keken wij uit over de stoep bij de parkeerhaven. Het werd een vast ritueel. We zagen eerst de neus van de auto verschijnen, … Lees verder Nutteloos
Mijn vader’s hobby was eten, die van mijn moeder koken. Inderdaad, dat vult elkaar heel goed aan. Mam ging ver in het ons op eet gebied naar de zin te maken en zeker wanneer je mee ging boodschappen doen, wilde … Lees verder Het smaakte als ooit …
Na een jaar of tien bloeddonor te zijn geweest ben ik er een jaartje of vier geleden mee gestopt. Het bloed geven koste mij teveel kruim. Of beter gezegd, het herstellen na het geven van bloed. Het ultieme dieptepunt was … Lees verder Van de wap …
Vrijdagavond wandelde ik in het donker langs de Maas. Ik droeg dit keer mijn wandelschoenen. Die geven nu eenmaal nog meer steun dan mijn kekke gele winterschoenen. Voor de zekerheid trok ik de schoenen na de wandeling in de gang … Lees verder Gewoontedier
Ik denk dat de meeste van jullie onderhand wel bekend zijn met mijn haat-liefde verhouding met apps die mij helpen om te bewegen. Een paar weken geleden besloot ik zelfs al dat soort apps van mijn telefoon te gooien want… … Lees verder Ommetje (1)
Half twaalf vanmorgen. Ik voelde een knaagje in mijn maagje. De koelkast oogde als de mond van een tandloos besje. Leeg. Ik besloot het boodschappen doen niet uit te stellen tot het moment waarom mijn telefoon zegt dat ik pauze … Lees verder Niet handig …
Vanwege dat pijntje tussen mijn schouderbladen wandel ik vooral in de nabije omgeving van mijn huis. In een naar beneden bijgesteld tempo. Zonder deadline. Met als gevolg dat ik, wanneer ik niet thuis werk, de afstand met de auto overbrug. … Lees verder De donkere dagen
