In mei 2018 nam ik deel aan een sollicitatietraining die door mijn toenmalige werkgever werd georganiseerd. Dankzij een zekere affiniteit met HR-processen wist ik wel dat er in de tegenwoordige tijd andere eisen aan brieven, CV’s en gesprekken worden gesteld, dan ooit, in een grijs verleden, toen ik nog niet goed wist wat ik deed.
Ik leerde daar dat je CV fris, fruitig en origineel dient te zijn. Een simpele opsomming van je werkgevers/functie en je opleidingen volstaat niet meer. Je CV moet in het oog springen. Uitnodigen tot lezen. Uitnodigen tot nadere kennismaking. Net als je motivatiebrief. Geen naar aanleiding van uw vacature xxx in het plaatselijke suffertje dd jaar stillekes, solliciteer ik middels dit schrijven naar deze functie. Neen. Driewerf neen. In de brief moet duidelijk naar voren komen waarom jij, en niemand anders, de beste man (m/v) voor de betreffende functie bent. Lovende woorden gebruiken om het bedrijf cq de branche te beschrijven. Jezelf verkopen dus.
Als laatste kwam het sollicitatiegesprek aan de orde. Ter voorbereiding op een gesprek was het raadzaam alle in de vacaturetekst benoemde kernkwaliteiten uit te werken in praktijkvoorbeelden. Daarnaast is het handig om je sterktes en zwaktes paraat te hebben. Je scoort helemaal goed wanneer je een lijstje met vragen over de functie en/of het bedrijf hebt. Daar spreekt ware interesse uit. 😉
Ik gebruik momenteel versie 5.6 van mijn CV. Nog niet zo gelikt als ik tijdens die training heb geleerd, maar meer dan creatief genoeg voor de nerdy vacatures waarop ik reageer.
Zelfs het mijzelf verkopen per brief gaat mij steeds makkelijker af. Sterker nog, het is een van de criteria die ik hanteer om te bepalen of de functie überhaupt iets is voor mij. Als de brief niet loopt, wanneer ik moet zoeken naar woorden, dan streep ik de vacature van mijn lijstje af. Spreekt het bedrijf mij niet aan, dan komt de vacature sowieso niet op mijn lijstje.
Wat betreft het voorbereiden op het gesprek: ik zorg (tegenwoordig) dat ik de adresgegevens van het bedrijf heb, de naam/namen van mijn gesprekspartner(s) en een telefoonnummer. That’s it. De voorbeelden komen wel. Mijn sterktes en zwaktes kan ik dromen en de vragen… Die komen vanzelf wel tijdens het gesprek.
Het is weer een inleiding van een kilometer geworden en de rare vragen zijn nog niet voorbij gekomen. Pfff.
Van de week was ik mij aan het voorbereiden op een sollicitatiegesprek. Tussendoor keek ik op social media. Mijn oog viel op een artikel over solliciteren en ik begon te lezen…
Ik had mij helemaal voorbereid op vragen over sterktes, zwaktes, kernkwaliteiten, praktijkvoorbeelden. Maar die vragen werden niet gesteld. Mij werd gevraagd, ‘Stel je bent een plant. Welke plant ben je dan? Leg eens uit.’
Dit soort vragen blijken dé nieuwste trend op sollicitatiegesprek-gebied te zijn. Hoofdschuddend over zoveel stupiditeit (excusez le mot) las ik het artikel. Ik werd er niet vrolijk van. Ik ben waarschijnlijk te oud voor dat soort fratsen.
De volgende dag, en weer thuis na het gesprek slingerde ik devolgende tweet de ether in.
Binnen no time had ik een reactie. Tof! En wat voor plant heb je gekozen?
Ik denk dus dat het maar goed is dat de vraag niet gesteld is. Hoewel? Na het doornemen van mijn zwaktes was dat antwoord vast niet als een verrassing gekomen. Ik ben niet alleen eigenwijs. Ik ben ook eerlijk.
Wat is de vreemdste vraag die jou ooit tijdens een sollicitatiegesprek is gesteld?
Welke plant ben je? Wat een achterlijke vraag, maar oke onkruid zullen ze wel niet zo’n handig antwoord vinden. De vreemdste vraag, waarom ik niet analoog fotografeerde. Ik solliciteerde naar iets wat daar niets mee te maken had.
LikeLike
Dat kan nog persoonlijke interesse zijn geweest, maar om die vraag dan tijdens een sollicitatiegesprek te stellen. Mwah. NIet echt handig.
LikeLike
Heel bizar inderdaad.
Gekke vragen heb ik nooit gehad. Wel gekke sollicitaties. Ik heb hier een heel verhaal getypt dat meer op een log dan op een reactie leek. Zonde, toch? Ik heb ‘m geknipt en even ergens anders geplakt. Ik maak er wel een logje van. Mag ik je linken?
Overigens is de eerste plant die bij mij opkomt een vetplant. Hahaha!
LikeLike
Linken mag altijd, lief vetplantje ❤
LikeLike
Of de baan voor mij op de 1e plaats in mijn leven zou komen te staan.
LikeLike
Owww… Ja… Zo’n soort vraag heb ik ook wel eens gehad. Dan weet je dat het niets wordt. Hoe leuk en belangrijk werk (soms) ook is/kan zijn … er ziijn grenzen.
LikeLike
Ik heb een concept format waar ik op varieer.
Maar soms maak ik een uitstapje naar een andere sector en dan begin ik blanco.
Na de saaie naam, adres en woonplaats gegevens beschrijf ik mijzelf en mijn passie in een drietal regels.
Vanuit mijn andere activiteiten bouw ik een nieuw en verbredend netwerk op. Dat levert soms een leuke kruiwagen en/of tip op.
Vriendelijke groet,
LikeLike
Haha, heerlijke post dit! Ik heb best wat sollicitatiegesprekken gehad, maar ik kan me geen vragen van dat kaliber herinneren.
LikeGeliked door 1 persoon
Goede vraag. Denk, denk. ( )
Ik heb in de afgelopen decennia tientallen gesprekken gehad en blijkbaar alles verdrongen.
LikeLike
Haha… Misschien zijn er wel geen rare vragen gesteld. Of voelde ze op het moment supreme volkomen natuurlijk. Al zal een vraag als, stel je was boterham beleg, welk beleg zou jij dan zijn, je wel bijgebleven zijn.
LikeLike
Ha ha, ja zo’n boterham-vraag zou ik wel onthouden hebben. Wat mij nog wel zeer scherp voor de geest staat, is een Alice Cooper-moment na een stortbui en een omkleedsessie midden op een parkeerplaats. Maar dat zijn weer andere verhalen. 😉
LikeLike
Ik word nieuwsgierig. naar de rest van het verhaal …
LikeLike
Dan zal ik er binnenkort eens voor gaan zitten. Wordt vervolgd.
LikeGeliked door 1 persoon
Een Alice Cooper-moment ? Lap zeg, nu mag ik weer op google aan…
LikeLike
Ik heb wasbeer visioenen…
LikeLike
Mag ik me hier bij aan sluiten? Ik heb ook verdringingsgedrag. Of accute amnesia na het gebeuren.
LikeLike
Dat is soms maar beter ook. Er spookt al een paar dagen een niet zo fris sollicitatiegesprek uit het verleden door mijn hoofd.
LikeLike
Die moderniteiten laat ik aan mij voorbij gaan.
Eerst even bellen naar het bedrijf en een slimme vraag stellen maakt dat je wordt uitgenodigd.
En inderdaad dat kan alleen bij een werkplek die jou kan boeien.
Vrolijke voorjaarsgroet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben niet zo van het bellen, maar wellicht dat ik die strategie tzt wel ga toepassen.
LikeLike
Ik heb de afgelopen 10 jaar een flinke sollicitatie ervaring opgedaan.
Daarnaast heb ik talloze trainingen gevolgd.
De enige tip die ik daar aan heb overgehouden is de beltip die ik hier doorgeef.
En elke keer ben ik op een gesprek uitgenodigd.
Daarnaast helpt het om voor elke sollicitatie je cv aan te passen aan de vacature.
Vriendelijke groet,
LikeLike
CV aanpassen doe ik ook. Maar die wijzigingen zijn meestal zo klein, dat het geen nieuwe CV versie is.
LikeLike
Je zou er toch moe van worden, al die uitblinkende sollicitatiebrieven. De een nog mooier dan de ander. Ik zou daar grote vraagtekens bij zetten.
LikeLike
Apart dat ook hier trends in zijn! Wat ik me alleen afvraag: als iedereen zo superorigineel wil zijn met zijn of haar cv, hoe kun je op een gegeven moment dan nog opvallen? Val je dan misschien niet juist op door old school te zijn?
LikeLike
Dat idee heb ik ook. Bovendien moet het wel bij de sector waarin je werkt passen. Een CV voor een marketing job zal meer op moeten vallen dan een CV voor de functie ICT-er. Hoewel je daar wel weer hele leuke originele brieven voor kunt maken. Heb ik bedacht …al heb ik dat idee tot nu toe nog niet gebruikt. Misschien toch eens doen… (brandend lampje boven hoofd).
LikeLike
Geen idee.
LikeGeliked door 1 persoon