Het was een slechte nacht. Hoewel mijn bed prima aanvoelde, en ik moe genoeg was, wilde de slaap niet komen. Met maar drie uur slaap op de teller rolde ik niet bepaald fris en fruitig mijn bed uit. Ik cancelde de afspraak drie dorpen verderop. Het leek mij niet handig met die slaapkop over slingerende 80 kilometerwegen te gaan rijden. Terug naar bed was ook geen optie. Het risico op weer zo’n nacht is dan te groot. Opblijven en bezig blijven is het devies in zo’n geval.
Het opschonen van de hal inclusief de uitpuilende en stoffige boekenkasten staat al een tijdje op mijn to-do lijstje. Ik blijf al een maand of negen steken bij stap 1, het halen van voldoende verhuisdozen zodat ik alle boeken die ik niet meer wil hebben naar de kringloop kan brengen. Zolang ik de kasten in de hal niet onderhanden neem, kunnen de laatste boeken uit de boekenkast op mijn slaapkamer niet naar de hal verhuizen, kan de boekenkast niet van de slaapkamer naar het balkon verhuizen, en kan ik mijn slaapkamer niet ombouwen. Ik weet ineens waarom ik telkens met een boog om de winkel die verhuisdozen verkoopt heenloop. 😉
Maar niet vandaag. Ik kocht de dozen en eenmaal thuis bedacht ik dat één kast uitruimen wel moest lukken. Ik bleek gelijk te hebben. Kast twee, drie en vier moesten er ook aan geloven. Ik had twee ritjes naar de kringloop nodig om zes verhuisdozen vol boeken weg te brengen. Doos zeven en acht breng ik morgen weg.
De kasten waren nu leeg en schoongemaakt, maar mijn woonkamer zag er uit als een uitdragerij. Er zat niets anders op dan de kasten ook weer in te richten. Inclusief het restje boeken uit de kast op mijn slaapkamer. Ik had zo goed opgeruimd dat ik aan drie kasten voldoende had. Wat ging ik met Billy nummer vier doen? Ik was daar nog over aan het nadenken toen ik met het kleine bankje wat naast de kapstok staat, aan de slag ging. Ooit gekocht in een opwelling, en omdat het zo nieuw was, mee verhuisd naar dit huis waar het nooit tot z’n recht kwam. Toen het schoon was, realiseerde ik mij dat ik niks met dat bankje heb. Dat het een sta-in-de-weg bankje is. Dus verdween het schoon en wel in mijn auto. Kan het morgen mee naar de kringloop.
Billy nummer vier verhuisde naar de overkant van de hal en is gedeeltelijk gevuld met schoenen van Zoon, wat paintball spullen, sjaals en mutsen, en het gereedschap. Nu bijna alle boeken weg zijn, zien de kasten en daarmee de hal, er een stuk lichter uit. Nu alleen nog iets bedenken voor de hutkoffer met paintball spullen, en de oud papier doos. Maar gezien alle nog beschikbare kastruimte, zou dat geen probleem moeten zijn. Zo niet, een mens moet wat te dromen houden, toch?
En dromen zal ik vannacht wel. Ik ben er moe genoeg voor. Wat een gesjouw was het vandaag.
Wat een binnenkomer, die hal van jou! Mijn complimenten! Hoop dat je lekker geslapen hebt.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat herkenbaar ook. Ik ruim ook veel boeken op maar ben inmiddels zover dat het opruimen trager gaat. En ik ben gevallen voor de boeken van Virginia Woolf dus er komt weer bij. Enfin… gestaag doorgaan maar. Jij bent mijn goede voorbeeld. En wat ziet die hal er netjes uit, Rianne. Dat is pas aanpakken.
LikeLike
Poetsen is niet zo mijn ding maar opruimen doe ik graag, zo voorkom ik chaos want daar kan ik niet tegen
LikeLike
Ik maak mij wijs dat ik heel goed tegen chaos kan. Diep van binnen weet ik wel beter… 😉 Vandaar deze acties bij tijd en wijle. Dan ben ik weer helemaal opgeruimd. En des te meer zooi ik wegdoe, des te langer het opgeruimd blijft.
LikeLike
Wauw, je hebt flink aangepakt zeg! Goed gedaan. Grappig hoe je soms kunt struikelen over iets kleins, als het aanschaffen van verhuisdozen. Ik vind dat heel herkenbaar.
LikeLike
En dan gewoon tweemaal per maand die winkel voorbij lopen wanneer je de grote boodschappen doet.
LikeLike
Petje af.
LikeLike
Een paraplubak zou nog wel handig zijn.
LikeLike
Paraplubak? Dat zijn van die nutteloze dingen. D’r zijn nog meerdere haakje vrij aan de kapstok. 😉
LikeLike
ik wou dat ik je voorbeeld kon volgen, mijn boog rondom mijn op te ruimen kasten wordt groter en groter ….
LikeLike
Ik ben ook bijna een jaar met de voorbereiding bezig geweest….
LikeLike