In de periode voorafgaand aan mijn besluit om met opgeheven hoofd, en zonder noemenswaardige kleerscheuren, mijn werkgever te verlaten, liep ik een aantal dagen per week met mijn ziel onder mijn arm. Mijn ene rechtstreekse collega was met zwangerschapsverlof en collega nummer twee en ik werkte allebei parttime waardoor wij elkaar niet zo gek veel zagen. De heren kantoorgenoten die ‘het’ ICT-pakket in beheer hadden, vertoefde vaak op een andere locatie.
‘Je bent welkom om bij ons te komen zitten’, had een ICT collega die twee verdiepingen lager kantoor hield, gezegd. Op zekere dag pakte ik en mijn ziel op, en toog naar beneden. Het werd het begin van iets wat voorbij de term ‘collega’ gaat. Ik stortte mijn hart uit, en mijn zieleroerselen bleven binnenskamers. Ik voelde mij welkom en gewaardeerd. Door haar en haar collega.
Tegen de tijd dat mijn laatste werkdag naderde, deed ik iets wat ik maar zelden doe. Ik gaf haar mijn telefoonnummer. ‘Misschien kunnen we eens wat afspreken’, zei ik. ‘Doen we’, beloofde zij.
Het bleef geen loze belofte. Sinds ik thuis ben, spreken we gemiddeld eenmaal per maand af. Dan maken we samen de kringloopwinkel bij mij om de hoek onveilig. Onder het genot van een kop koffie of thee praten we bij om aansluitend ‘schatten’ te zoeken. Omdat mijn drang om te minimaliseren groter is dan de wens andere spullen aan te schaffen, vind ik zelden iets. In tegenstelling tot ex-collega-die-meer-is-dan-dat.
Zij heeft een neus voor leuke, bijzondere dingen. Haar neus werkt zo goed, dat zij ondertussen spullen aan het verkopen is. Haar foto’s op instagram, maar ook haar enthousiasme wanneer wij door de winkel lopen, werkt aanstekelijk. Ik voel dat er een moment gaat komen, dat ik vergeet dat ik minimalist wil worden. 😉
Benieuwd geworden naar wat zij zoal verzameld? Hier is een link naar haar instagram. @Alles_groenn is de naam.
Koesteren zo’n vriendschap! En inderdaad; ze heeft er een neus voor.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat fijn dat jullie zulke goede vriendinnen geworden zijn. En zoals het hoort raak je besmet met waar je mee omgaat (-:
Lieve groet
LikeGeliked door 1 persoon
Kakel, wat fijn je weer te lezen. Dikke kuszz uit Venlo.
LikeLike
Wat een leuke spulletjes, een mens zou voor minder niet gaan ontspullen 😂
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk he, hoe iets kan lopen……. een van mijn vriendinnen was nu zo’n 20 jaar terug ook een collega van mij.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb meerdere collega’s die de overstap naar vriend hebben gemaakt. In het verleden ook al een paar. En dan zijn er nog de ex-collega’s die ik tweemaal per jaar zie om even bij te kletsen. Een groep al een jaar of zeven. Heel dierbaar.
LikeGeliked door 1 persoon
Altijd fijn om zulke (ex)collega’s te hebben en daarmee samen op pad te gaan.
LikeLike
Super leuk dat jullie regelmatig afspreken samen!
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi gegroepeerd, die spulletjes, dat is al het halve werk.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel waardevol zo’n speciale inmiddels ‘ex-collega’.
En die spulletjes zullen ook waardevol voor haar zijn!
LikeLike
Het verzamelen is leuk. Maar om niet te gaan hoarden, verkoopt zij weer door. De producten zijn dan wel voorzien van achtergrond informatie.
LikeGeliked door 2 people
Dat maakt me nieuwsgierig. Achtergrondinformatie? Bijzonder (&) leuk trouwens, zo’n contact nog met een ex-collega!
LikeLike
Fabrikant van het spul. Wanneer het geproduceerd is. Veel mensen doen ze spullen van oma weg, zonder te weten wat ze weggeven. Js, oude meuk…Maar wat voor oude meuke precies. En zij zoekt dat uit. Omdat het weten over de historie de koffiepot nog net iets leuker maakt. Of juist niet. 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Wat een super idee!
LikeGeliked door 1 persoon
Vind ik ook. Net dat beetje extra…
LikeGeliked door 1 persoon
Niet mijn smaak maar wel heel leuk! Ben sowieso fan van de kringloop
LikeGeliked door 1 persoon