Aan het begin van de eerste werkdag bij mijn huidige werkgever kreeg ik een laptop overhandigd. Formaat 13 inch. Iets waar ik, in combinatie met twee enorme schermen, een docking-station, toetsenbord en muis, totaal geen last van heb. Dat zei ik twee weken later ook tegen de jongeman van Lokaal Beheer (ie beheerder van de…
Op mijn schreden terugkeren…
Het blijft wennen, dat op mijn eigen schreden terugkeren na het verstrijken van x-tijd. Het doet mij denken aan de tijd dat ik met hardlopen begon en elk rondje hier in de omgeving te groot was voor mijn conditie. Toen ging ik ook tien minuten naar rechts, omkeren en tien minuten naar links met aansluitend…
Gebakje ~ glutenvrij
Ooit was ik de vertrekkende partij, nu is Collega dat. Morgen aan het eind van de dag nemen we met de hele afdeling via een teams meeting afscheid van hem. Vandaag kwam, met in acht neming van de beperkende maatregelen, een klein clubje directe collega’s bij elkaar om in the flesh afscheid van hem te…
Moederhart
Een paar maanden geleden kreeg Zoon een uitnodiging voor een bruiloft. De datum: een doordeweekse dinsdag in september. Vandaag dus. Om drie uur mocht hij zich een paar dorpen verder melden voor de heugelijke gebeurtenis. Om 9 uur stond hij een beetje duffig naast zijn bed. Iets met nog in een nachtdienst ritme zitten en…
Helaas geen foto
Eigenlijk ben ik vrij, maar Collega heeft vakantie waardoor ik een bereikbare dienst draai. Gewoon de telefoon beantwoorden wanneer die gaat, een paar maal per dag even de mail checken en de calls in de gaten houden. Gemiddeld heb ik het hier over één telefoontje, vier mailtjes en evenzoveel calls. Appeltje / eitje dus. Soms…
Toet & Co: Dat was een eend
Voorzichtig, om niemand in huis wakker te maken, trek ik mijn schoenen aan als voorbereiding op wandeling één van de dag. Vanaf de stoel onder de vensterbank hoor ik zachte slaapgeluidjes. En een beer die poogt een forse boom om te zagen. ‘Mag ik mee?’ hoor ik ineens achter mij fluisteren. Toet kijkt mij vragen…
Steken
Ik wandel. Tweemaal per dag. Gisteren zes minuten heen, om daarna rechtsomkeer te maken. De tijdsrestrictie blijkt minder lastig dan het tempo gematigd te houden. Na een versnelling om de straat over te steken duurt het even voordat ik gas terug neem. Wandelen is ineens geen automatisme meer nu ik na moet denken over het…
Helpdesk
Back in the olden day, toen ik mijn eerste schreden op de arbeidsmarkt zette, waren computers een nieuwigheidje. Dat ik met een word processor mocht gaan werken was bijzonder. De meeste van mijn collega’s kreunde en steunde achter de elektrische typemachine met, als zij geluk hadden, ingebouwd correctietape. Maar ja, moest je niet alleen een…
Geschrokken
Ik ben nog wat snotterig, dus trok ik op de afdeling Radiologie een mondmaskertje te voorschijn. In de wetenschap dat ik de komende mij minstens één keer, maar waarschijnlijk vaker, in het ziekenhuis mag melden, in combinatie met een chronische snotneus, ging ik bij thuiskomst over tot de aanschaf van een aantal stoffen mondmaskers. Via…
Misschien…
Drie van de vier werkdagen heb ik om acht uur een Teams-meeting met mijn directe collega om onze dagplanning door te spreken. Natuurlijk hadden we het ook even over mijn doorverwijzing naar de cardioloog en dat ik het wat rustiger aan moet doen. In mijn hoofd betekent dat, niet fietsen. ‘Misschien,’ zei zij, ‘kan je…
